auteur: Jeannette van Kuik
Als ouder in een samengesteld gezin is het vaak lastig om je plek te vinden. Het is niet zo makkelijk als het misschien lijkt omdat er zoveel verschillende dynamieken meebewegen. In dit blog deel ik over mijn zoektocht naar mijn plek
Het thema in mijn individuele opstelling was het vinden van mijn eigen plek.
Erik en ik hadden in ons samengestelde gezin een eigen plek als man en vrouw in te nemen. Niet als vader en moeder.
Nee, hij is vader in een ander systeem, het kerngezin van zijn dochter. Ik ben moeder in een ander systeem, het kerngezin van mijn zonen en dochter.
Wij samen zijn man en vrouw in ons systeem.
En onze kinderen behoren bij hun eigen systeem.
Ze hebben alle vier een thuis bij ons. Een plek om zich te verbinden met hun eigen ouder en de partner van hun ouder. Een nieuwe persoon in hun leven waar ze ook weer van kunnen leren. Als mens, niet als ouder.
Als je dit leest denk je wellicht: ja, logisch toch?
Van buitenstaanders krijgen we regelmatig tips en adviezen. En we horen veel oordelen als we delen over ons samengestelde gezin. Want natuurlijk weet ik: ik ben niet de moeder van de dochter van mijn man. Maar als je er zelf middenin zit is de kracht van de dynamiek zo sterk dat je in een samengesteld 'gezin' de vader- en moederrol eerder neemt. Je bent immers in de ouderrol naar jouw eigen kinderen. Dat gaat automatisch door naar de kinderen van je partner.
Het vergt moed om je plek te vinden en te nemen met alles wat er is.
Echt nemen is ook de projecties nemen van bijvoorbeeld van de ex-partner.
De pijn van jouw kinderen te nemen die ongevraagd in een nieuwe dynamiek moeten leven.
De frustratie van het kind van je partner nemen wanneer jij niet de ouderrol pakt die zij zo graag van je wil.
Voor mij hard en hart werken. Gelukkig kan ik dat samen met mijn man.
oefening
Deze oefening helpt je op anders naar huisgenoten te kijken. Ze waar te nemen op een nieuwe laag. En het kan je maar zo nieuwe inzichten geven als ouder van een (samengesteld) gezin.
Neem een aantal kopjes met oortjes. Gewoon uit je keukenkast.
Geef ieder kopje een naam van een gezinslid waar jij nu een huishouden mee vormt.
En zet op basis van je eigen gevoel de kopjes neer op tafel voor je.
De oortjes van de kopjes zijn de neuzen. En daarmee kun je aan de hand van de kopjes die je hebt neergezet zien waar de betreffende huisgenoot naar toe kijkt.
Laat het beeld van wat je hebt neergezet eens tot je doordringen. Wat zie je?
En wat voel je bij wat je ziet.
Tune dan eens in op ieder afzonderlijk kopje, iedere afzonderlijke huisgenoot. En voel eens wat het met je doet om op die plek te staan waar jij de huisgenoot hebt neergezet. Welke huisgenoten ziet diegene waar je mee verbonden bent?
Waar is de blik op gericht? En welke gevoelens komen erbij.
Schrijf dit op een briefje met de naam van het gezinslid erbij en stop het in het kopje.
Doe dit nu met ieder kopje/ gezinslid.
Misschien krijg je door het doen van deze oefening al inzichten. En soms is het goed om het ook even waar te nemen en daarna te laten. En een paar dagen later opnieuw de briefjes te bekijken en te koppelen aan wat jij hebt waargenomen in het dagelijks leven.
Liever een opstelling onder begeleiding?
Het kan zijn dat je de bovenstaande oefening liever niet alleen doet, maar dat je het graag onder begeleiding van een professional doet. Er zijn meerdere systemische coaches. Wil je het live of online (ja zeker dat kan ook) met mij, Jeannette, doen? Dat kan ook.
Maak dan een afspraak via button hiernaast.
Reactie plaatsen
Reacties